Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών το ιδρυτικό μέλος του θρυλικού ροκ συγκροτήματος Socrates Drank the Conium, Γιάννης Σπάθας.
Την είδηση επιβεβαίωσε στο Facebook ο στιχουργός και ραδιοφωνικός παραγωγός Ποσειδώνας Γιαννόπουλος, περιγράφοντας πώς γνώρισε τον κιθαρίστα.
Ποιος ήταν ο Γιάννης Σπάθας
Ο Γιάννης Σπάθας (30 Νοεμβρίου 1950-6 Ιουλίου 2019) ήταν Έλληνας κιθαρίστας, ιδρυτικό μέλος του ροκ συγκροτήματος Socrates Drank the Conium (ή απλά Socrates) και από τους σπουδαιότερους Έλληνες βιρτουόζους της ηλεκτρικής κιθάρας.
Γεννήθηκε στους Παξούς το 1950. Ήλθε σε επαφή με τη μουσική κοντά στον πατέρα και τους θείους του, μαθαίνοντας από μικρός ακορντεόν, κιθάρα και τύμπανα. Στον Πειραιά όπου μεγάλωσε, σχημάτισε με τους Αντώνη Τουρκογιώργη και Ηλία Ασβεστόπουλο (τον μετέπειτα ηγέτη των 2002 GR) το ροκ συγκρότημα Persons (1966-1969) και στη συνέχεια τους Socrates, πάλι με τον Τουρκογιώργη (μπάσο, τραγούδι).
Το 1983, μετά τη διάλυση των Socrates, ο Σπάθας συνεργάστηκε ως ενορχηστρωτής και κιθαρίστας με καλλιτέχνες όπως οι: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζηδάκις, Μαρία Φαραντούρη, Γιάννης Μαρκόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Λιδάκης, Νίκος Αντύπας, Λίνα Νικολακοπούλου, Διονύσης Σαββόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Ελένη Καραΐνδρου κ.ά. Επίσης συνέθεσε τη μουσική τριών δίσκων του Βασίλη Λέκκα. Το 1999 κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο,, στον οποίο είχε συμμετοχή η Χάρις Αλεξίου.
Σύμφωνα με τον ίδιο, μεγαλύτερες επιρροές του υπήρξαν ο Τζίμι Χέντριξ και ο Τάσος Χαλκιάς. Για την εποχή των Socrates, το παίξιμο του Σπάθα στην ηλεκτρική κιθάρα έχει συγκριθεί με εκείνο του Ρίτσι Μπλάκμορ των Deep Purple. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες της ελληνικής ροκ σκηνής της εποχής των τελών της δεκαετίας του 1960 μέχρι τα μέσα εκείνης του 1970. Σύμφωνα με τον Matt Barrett (Matt Econopouly), για νέους στην Ελλάδα εκείνης της περιόδου που άκουγαν ροκ, ο Σπάθας ήταν ένας από τους guitar heros τους, μαζί με τον Dorian (Θεόδωρος) Kokas (των Morka). Σύμφωνα με τον μηχανικό ήχου Brent Lambert του στούντιο Kitchen Mastering, αν ο Σπάθας ηχογραφούσε τη δεκαετία του 1970 στην Αμερική, το όνομά του θα είχε γίνει γνωστό σε όλο τον κόσμο.